Historia
Historia PWK
Wydarzenia lat 1918-1921 sprawiły, że w szeregach walczących o niepodległość Polski znalazły się również kobiety. Do 1926 roku władze państwowe nie dostrzegały znaczenia służby wojskowej kobiet w umacnianiu obronności państwa. Presja działaczek społecznych była jednak tak duża, że Organizacja Przysposobienia Kobiet do Obrony Kraju (OPdOK) działała, pod kierownictwem Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego (MWRiOP) , w szkołach średnich i wyższych (ok. 3000 ochotniczek).
Historia 20 Pułku Piechoty Ziemii Krakowskiej
Tradycje 20 Pułku Piechoty Ziemi Krakowskiej sięgają okresu I wojny światowej. Wywodził się on bezpośrednio z 16 PP monarchii Austro - Węgierskiej. Pułk ten składający się w większości z mieszkańców Krakowa w listopadzie 1918 r. stacjonował w Opawie. Na wieść o rozpadzie monarchii habsburskiej wielu jego żołnierzy opuściło szeregi i powróciło do rodzinnego miasta, aby potem wydatnie zasilić tworzony w koszarach przy ul. Mazowieckiej nowy pułk piechoty Wojska Polskiego. W kwietniu 1919 roku otrzymał on rozkazem Ministerstwa Spraw Wojskowych oficjalną nazwę - 20 Pułk Piechoty Ziemi Krakowskiej, natomiast Krakowianie z miejsca obdarzyli go mianem "zwancigerów" (od niem. zwanzig - dwadzieścia), nawiązując do starej, austriackiej tradycji. Okres szkolenia i organizacji trwał od listopada 1918 roku do 17.06.1919. Był to proces bardzo trudny. Brakowało wszystkiego, bo zapasy pozostałe po 16 PP armii austro-węgierskiej zabrali "leguni" 4 PP. Pułkiem dowodził wówczas płk Emanuel Hohenauer.
Historia pułkowego sztandaru.
Jeszcze w 1920 roku zrodziła się wśród społeczeństwa krakowskiego myśl sprawienia dla 20 PP Ziemi Krakowskiej sztandaru pułkowego. Nie był to jednak sprzyjający tego typu inicjatywom okres. Istniało wiele ważniejszych potrzeb, toczyła się wojna polsko-bolszewicka, mnożyły się kłopoty i trudności młodego państwa. Dążenie to jednak przetrwało w świadomości krakowian. Powołano komitet organizacyjny składający się z przedstawicieli Krakowa, Bochni, Będzina i Wieliczki. Jego przewodniczącym wybrano artystę malarza Włodzimierza Tetmajera, a po jego śmierci innego artystę malarza Wincentego Wodzinowskiego.
Ordre de Bataille 20 PP ZK
Dowódca pułku
- płk Kazimierz Brożek (do 2.09)
- mjr Ludwik Bałos (od 2.09)
1 adiutant
- kpt. Jan Kałymon
2 adiutant
- ppor. Walery Adamczyk
Kwatermistrz
- kpt. Stanisław Chmielowski
Historia 1 Pułk Ułanów Krechowieckich im. Płk. Bolesława Mościckiego
24 sierpnia 1939r. w 1 Pułku Ułanów Krechowieckich rozpoczęto mobilizację alarmową, którą jeszcze tego samego dnia ukończono dzięki wzorowemu stawiennictwu rezerwistów. Jedyne problemy nastąpiły przy poborze koni. Wynikały one z faktu iż Krechowiacy musieli brać ich znacznie więcej niż przewidywał elaborat mobilizacyjny i całą nadwyżkę przekazywać na rzecz suwalskich pułków ( 3 pułk szwoleżerów, 2 pułk ułanów, 41 p. p ), którym doskwierał w tym względzie poważny niedobór. Stawiennictwo koni było co prawda dobre ale materiał koński na Suwalszczyźnie był na ogół słaby jakościowo co zmuszało do intensywnego „przebierania” na które czasu było niewiele. Ułani z Augustowa do dnia 28 sierpnia uporali się jednak z tym problemem. Tak więc na trzy dni przed wybuchem wojny pułk osiągnął pełną gotowość bojową.
